keçinmək

keçinmək
geçinmek

Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • keçinmə — 1. «Keçinmək 1»dən f. is. 2. «Keçinmək 2»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kecinmək — bax geyinib kecinmək. Aşıq Cünun geyindi, kecindi, pul götürdü, qızıl götürdü, sazını da çiyninə salıb yola düzəldi. «Koroğlu». <Nəriman:> Sən demə <qız> geyinirmiş, keçinirmiş. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • keçinmək — 1. f. 1. Dolanmaq, yaşamaq, güzəran etmək, baş saxlamaq. Birtəhər keçinirəm. – Kərim baba naxırı saxladığı, otardığı üçün aldığı cüzi aylıq ilə keçinərdi. A. Ş.. <Məsmənin> maaşı da yaxşı imiş. Firavanlıq ilə keçinir imiş. S. H.. 2. Birisi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • geyib-kecinmə — «Geyib kecinmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • geyinib-kecinmə — «Geyinib kecinmək» dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • geyib-kecinmək — bax geyinibkecinmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • geyinib-kecinmək — f. Yaxşı yaxşı geyinmək, bəzək şeyləri taxmaq, bəzənmək. Qız geyinib kecinib Məlik Düçara dedi. . (Nağıl). Geyinirik kecinirik yurdumuzun varından; Ellər açır süfrəsini öz bağının barından. S. V.. <Şahnigar xanım> geyinibkecindi, hətta Kürə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dolanmaq — 1. f. 1. Bir şeyin ətrafında fırlanmaq, hərlənmək, dövr eləmək, aylanmaq; dövrə vurmaq. Bu binanın ətrafını on dəqiqəyə dolanmaq olar. – Hüseynağa şeylərin daşınmasını gözləmədən yuxarı çıxıb buruğu dolandı. M. İ.. Dörd tərəfimdəki mərzlərlə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • allanmax — I (Şəki) baş qarışdırmaq; keçinmək. – Də: <daha> nağa:rım, üşaxnan allanıram bir tə:r II (Şəki) qızarmaq (üzə aid) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • fəna’ — ə. 1) pis, yaman; 2) yox olma; yoxluq, fanilik; 3) ölmə, keçinmə; 4) təsəvvürdə: mənəvi təkamülün yeddinci pilləsi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”